❂ बोधकथा ❂
*❃❝ कावळा चिमणी ❞❃*
━═•●◆●★●◆●•═━
कावळा चिमणीचा शेजारी. कावळ्याचं घरं शेणाचं, चिमणीचू घर मेनाचं. पाऊस झाला, कावळ्याचं घर गेलं वाहून, तो गेला चिमणीकडे धावून .चिमणी पिलातचं होती व्यस्त, कावळा भिजभिजला मस्त .
दिवस गेला , महिने गेले , वर्षे गेली .चिमणीचे पिलू भरारी घेऊन गेलं परदेशी .त्याच्या आठवणीनं चिमणी रोज रडे, फोटो त्याच्या घेऊन उशाशी .
पिल्लू परदेशातून पैसे पाठवी , चिमणीला पिलूचं हवे होतं , पैसे नको म्हणून खर्च न करता नुसतेच साठवी ...!
चिमणी अखेर आजारी पडली , तेव्हा कोणी नाही आले धावून .शेवटी कावळ्यानेच मदत केली, तर चिमणीचे डोळे गेले अश्रूंनी वाहून.
कावळा म्हणाला चिमणीला, "विचार करु नको फार, लक्षात ठेव मात्र, घरासोबत जोडावे मित्रही चार.
*🌀❝ तात्पर्य ❞ ::~*
मित्र जर असतील पक्के, त्यांच्यासोबत काढता येते, आपले आयुष्य अख्खे ..!!
▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂
0 Comments